De sociale fobie is een aanhoudende en hardnekkige angst voor één
of meer situaties, waarin de betrokkene wordt blootgesteld aan mogelijke kritische
beoordeling door anderen en waarin hij of zij bang is zichzelf belachelijk
te maken. In de gevreesde situatie voelt men zich vaak gespannen en kan het
een angstreactie oproepen. Ook bij deze angst zal er dus een neiging bestaan
te vermijden. Het sociale leven kan hierdoor belemmerd worden. Men durft bv.
niet meer naar een feestje, verjaardag of te praten met een ander.
Spanning in bepaalde situaties is voor de meesten van ons wel een bekend verschijnsel. Zo is het spreken in een zaal, ook een spanningsvolle situatie, dat kan ik U verzekeren. Spanning bij sollicitatiegesprekken ook om een ander voorbeeld te noemen.
De grens tussen het "normale” en de sociale fobie is soms moeilijk
te trekken. Maar het zal U duidelijk zijn dat een hardnekkige angst iets anders
is, dan een gevoel van spanning in een bepaalde situatie. Vooral wanneer iemand
er zelf last van heeft, zou ik het abnormaal willen noemen, of wanneer er
vermijdingsgedrag aanwezig is, waarvan de betrokkene last heeft. Bij de mensen
die last hebben van een sociale fobie zien we vaak een of meer van de volgende
verschijnselen:
vage buikklachten, vaak urineren, moeite met slikken of een brok in de keel;-waakzaamheid,
voortdurend alert zijn, opgejaagdheid, overdreven schrikreacties. concentratieproblemen,
black-outs, moeite met slapen, prikkelbaarheid.
Bij een groot aantal van de mensen die hiervan last hebben, komt vermijdingsgedrag
veel voor. Meestal zonder een specifieke angst voor een bepaalde situatie.
De grens met depressieve toestanden is vaak moeilijk te trekken, mengbeelden
komen frequent voor.